دو و میدانی

دو و میدانی

دو و میدانی به مجموعه‌ای از ورزش‌ها شامل دوها، پرش‌ها، پرتاب‌ها، پیاده‌روی و رشته‌های ترکیبی گفته می‌شود. برگزاری مسابقات دو و میدانی در مقایسه با دیگر ورزش‌ها ساده‌تر است و نیازی به تجهیزات گرانقیمت ندارد. بیشتر رشته‌‌های دو و میدانی به طور کلی انفرادی هستند. به جز دوهای امدادی و برخی از مسابقات مثل دوهای صحرانوردی که در آنها امتیاز اعضای یک تیم با هم جمع می‌شود.

سابقهٔ این ورزش به المپیک باستانی یونانیان می‌رسد که از ۷۷۶ ق.م برگزار می‌شود. این رشته استخوان‌بندی المپیک مدرن را از اولین دوره آن تشکیل داده‌است. امروزه فدراسیون بین‌المللی دوومیدانی (IAAF) برگزاری مسابقات دوومیدانی در سطح بین‌المللی را بر عهده دارد و پس از المپیک، معتبرترین رویدادهای این رشته قهرمانی دو و میدانی جهان و قهرمانی دوومیدانی داخل سالن جهان محسوب می‌شوند.

محتویات

  [نهفتن] 

• ۱ تاریخچه
• ۲ محل برگزاری مسابقات
• ۳ رشته‌ها
  • ۳.۱ مسابقات جاده
  • ۳.۲ دو صحرانوردی
  • ۳.۳ مسابقات پیاده‌روی
• ۴ منابع

تاریخچه

تصویر یک مسابقهٔ دو روی یک سفال یونانی، حدوشعار دو و میدانی در المپیک به زبان یونانی «سیتیوس، آلتیوس، فورتیوس» به‌معنی «سریعتر، بالاتر و قوی‌تر» است.مسابقات دو، پیاده‌روی، پرش و پرتاب از دوران پیشاتاریخ تاکنون انجام می‌شده‌است. سنگ‌نگاره‌هایی از مسابقات دو و پرش ارتفاع بر روی مقبره‌های مصری متعلق به ۲۲۵۰ سال پیش از میلاد وجود دارد. ایرلندی‌های باستان از حدود ۱۸۰۰ سال قبل از میلاد مسابقاتی را برگزار می‌کردند که پرتاب سنگ و دو نیز در بین آنها بود. وقتی یونانیان در ۷۷۶ ق.م برگزاری بازی‌های المپیک را آغاز کردند تنها رشته‌‌ای که در چندین دوره ابتدایی در آن برگزار شد مسابقه دو سرعت معروف به استادیون بود که دوندگان طول ورزشگاه (حدود ۲۰۰ متر) را می‌دویدند. در دوره‌های بعدی رشته‌های دیگری از جمله پرتاب‌ها و پرش‌ها نیز برگزار شدند و مهمترین رشته مسابقات پنج‌گانه محسوب می‌شد که از پنج رشته دو استادیون، پرش طول، پرتاب دیسک، پرتاب نیزه و کشتی تشکیل می‌شد.

محل برگزاری مسابقات

مسابقات دو بر روی پیست مخصوص بیضی‌شکل دو و مسابقات میدانی یعنی پرتاب‌ها و پرش‌ها بر روی زمین چمن ورزشگاه برگزار می‌شود. طول پیست در ورزشگاه‌های فضای باز ۴۰۰ متر و در سالن‌ها ۲۰۰ متر است. بر اساس استانداردهای فدراسیون جهانی برگزاری مسابقات دو نباید بیش از ۲۵ دور در فضای باز و ۱۵ دور در سالن طول بکشند به همین جهت حداکثر مسافت دو در استادیوم ۱۰ هزار متر و در سالن ۳ هزار متر است و مسافت‌های طولانی‌تر مانند ماراتن در جاده برگزار می‌شوند.

پرش‌های دوومیدانی شامل پرش طول، پرش ارتفاع، پرش سه گام و پرش با نیزه و رشته‌های پرتابی شامل پرتاب وزنه، چکش، دیسک و نیزه می شوند. رشته‌های ترکیبی دوومیدانی هم دهگانه، هفتگانه و پنجگانه هستند که در آن‌ها ورزشکاران چندین رشته مسابقه داده و با توجه به نتیجه ای که د هر رشته کسب می‌کنند امتیازی به دست آورده و در پایان کسی که امتیازات بیشتری داشته باشد برندهع مسابقه خواهد بود.

رشته‌ها

رشته‌های رسمی قهرمانی جهان دوومیدانی

دو					میدانی		رشته‌های ترکیبی
دوهای سرعت	دوهای نیمه‌استقامت	دوهای استقامت	دوهای بامانع	دوهای امدادی	پرش‌ها	پرتاب‌ها
۶۰ متر ۱۰۰ متر ۲۰۰ متر ۴۰۰ متر	۸۰۰ متر ۱۵۰۰ متر ۳۰۰۰ متر	۵۰۰۰ متر ۱۰۰۰۰ متر ماراتن	۶۰ متر بامانع ۱۰۰ متر بامانع ۱۱۰ متر بامانع ۴۰۰ متر بامانع ۳۰۰۰ متر بامانع	۴ در ۱۰۰ متر امدادی ۴ در ۴۰۰ متر امدادی	پرش طول پرش سه‌گام پرش ارتفاع پرش بانیزه	پرتاب وزنه پرتاب دیسک پرتاب چکش پرتاب نیزه	پنجگانه زنان هفتگانه دهگانه

• رشته‌هایی که مورب نوشته شده فقط در قهرمانی جهان داخل سالن برگزاری می‌شوند

مسابقات جاده

دوهای جاده‌ای مسابقاتی هستند که در جاده‌های آزاد برگزار می‌شوند و گاه در پیست پایان می‌پذیرند. این مسابقات در مسافت‌های مختلف و معمولا در رشته‌های استقامتی (۵ کیلومتر به بالا) برگزار می‌شوند. دوهای جاده‌ای از محبوب‌ترین ورزش‌ها هستند که دوندگان بسیاری از جمله ورزشکاران حرفه‌ای، آماتور و همینطور ورزشکاران تفننی را به خود جذب می‌کنند. مسابقات دو جاده‌ای را برای هر مسافتی می‌توان برگزار کرد اما مسافت‌های معمول ۵ کیلومتر، ۱۰ کیلومتر، نیمه‌ماراتن (۲۱٫۰۹۷۵ کیلومتر) و ماراتن (۴۲٫۱۹۵ کیلومتر) هستند. ماراتن تنها مسابقه دو جاده است که در المپیک و قهرمانی جهان برگزار می‌گردد و با اتمام این رشته المپیک پایان می‌یابد. البته بخش پایانی ورزش سه‌گانه هم از دو ۱۰ کیلومتر جاده تشکیل می‌شود. پنج تورنمنت معتبر ماراتن دنیا هر ساله در شهرهای برلین، لندن، بوستون، نیویورک و شیکاگو برگزار می‌شوند.

دو صحرانوردی

نوشتار اصلی: دو صحرانوردی

دو صحرانوردی طبیعی‌ترین بخش دوومیدانی است که در فضای آزاد و بر روی عوارض طبیعی زمین برگزار می‌شود. مسابقات دو صحرانوردی معمولاً در فصل پائیز و زمستان و در مسافت‌های ۴ تا ۱۲ کیلومتری برگزار می‌شود و مسیر آن معمولاً شامل علفزار و زمین‌های خاکی با عبور از درختزارها و دشت‌های باز و تپه‌های با شیب ملایم می‌شود. مهمترین مسابقه این رشته ورزشی قهرمانی دو صحرانوردی جهان است که از سال ۱۹۷۳ هر سال توسط اتحادیه بین‌المللی فدراسیون‌های دو و میدانی برگزار می‌شود.

مسابقات پیاده‌روی

نوشتار اصلی: مسابقه پیاده‌روی

مسابقات پیاده‌روی معمولا بر روی جاده و گاهی بر روی پیست، برگزار می‌شود. پیاده‌روی تنها رشته دوومیدانی است که داورانی بر روی اجرای تکنیک ورزشکاران نظارت دارند. همواره یکی از پاهای پیاده‌روها باید با زمین تماس داشته باشد و پای جلوی آنها باید صاف باشد و از زانو شکسته نشود. مسابقات پیاده‌روی هم در مسافت‌های مختلفی برگزار می‌شود. در المپیک مردان در دو مسافت ۲۰ کیلومتر و ۵۰ کیلومتر و زنان در مسافت ۲۰ کیلومتر مسابقه می‌دهند.

فوتبال

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

فوتبال
بازیکن مهاجم (شمارهٔ ۱۰) در حال تلاش برای واردکردن توپ درون دروازه و گل‌زدن است.
بالاترین نهاد ورزشی	فیفا
لقب(ها)	فوتبال، ساکر، بازی زیبا،[۱] بازی جهانی،[۲]ورزش پادشاه[۳]
نخستین مسابقه	سده نوزدهم میلادی در کشور انگلستان
مشخصات
تماس	بله
اعضاء تیم	۱۱ نفر در هرتیم
تفکیک جنسیت	بله (جداگانه)
رده‌بندی	ورزش تیمی، بازی توپی
تجهیزات	توپ فوتبال
محل برگزاری	زمین فوتبال
المپیک	از المپیک ۱۹۰۰ پاریس–تاکنون (به‌جزالمپیک ۱۹۳۲ لس‌آنجلس)
پارالمپیک	خیر
کشور یا منطقه	سراسر جهان
ن   ب   و

فوتبال (به انگلیسی: Football) یک ورزش تیمی و محبوب‌ترین ورزش در بیشتر کشورهای جهان است^[۴] که توسط دو تیم یازده نفره متشکل از بازیکنان فوتبال با یک توپ فوتبال بر روی چمن طبیعی یا مصنوعی با هدف گل‌زدن انجام می‌گیرد. یازده بازیکن هر تیم شامل چندمهاجم، هافبک، مدافع و یک دروازه‌بان می‌شوند که توسط سرمربی در زمین چیده می‌شوند و مانند یک سیستم عمل می‌کنند که سیستم فوتبال نامیده می‌شود. امروزه بیش از ۲۵۰ میلیون فوتبالیست در بیش از ۲۰۰ کشور وجود دارند.

مقررات و قوانین بسکتبال

مقررات و قوانین بسکتبال  
 تعریف:

بازی بسکتبال توسط دو تیم انجام می پذیرد که هر تیم شامل 5 بازیکن می باشد، هدف آنها عبور دادن توپ از حلقه و ممانعت از گل زدن تیم مقابل است. اندازه زمین بسکتبال باید (28*15) یا (26*14) یا (24*12) باشد و ارتفاع زمین بازی تا سقف سالن باید هفت متر باشد.
تمامی خطوط زمین باید 5 سانتیمتر عرض داشته باشد: شعاع دایره ها باید 08/1 متر باشد. اندازه تخته باید 180 * 05/1 متر باشد که با فاصله 09/2متر از سطح زمین نصب می گردد.
یک بازی بسکتبال با یک سر داور و یک داور، منشی، وقت نگهدار مسؤول 24 ثانیه، مسؤول تابلو و یک ناظر فنی مسابقات برگزار می شود. بازی بسکتبال با 5 بازیکن شروع می شود و با دو نفر هم می توانند ادامه دهند کمتر از دو نفر بازی انجام نمی شود. بازی در چهار پریوت ده دقیقه ای انجام می شود. بین ده دقیقه اول و دوم یک وقت دو دقیقه استراحت و بین ده دقیقه دوم و سوم که نیمه اول هم نامیده می شود یک وقت ده تا پانزده دقیقه استراحت و بین ده دقیقه سوم و چهارم یک وقت دو دقیقه ای استراحت انجام می شود. تایم استراحت هر ده دقیقه، یک تایم استراحت یک دقیقه ای و ده دقیقه آخر تیمها می توانند از دو تایم استراحت یک دقیقه ای  استفاده نمایند.

 

     2- تخلف ها:

    سه ثانیه: زمانی که تیمی توپ را در اختیار دارد نباید هیچ یک از بازیکنان آن تیم بیش از سه ثانیه در منطقه ذوزنقه تیم مقابل توقف نمایند. تمامی خطوط منطقه ذوزنقه جزء منطقه محدوده محسوب می شوند .

    هشت ثانیه: زمانی که بازیکنی مالکیت توپ را در زمین دفاعی خود در اختیار می گیرد بایستی در عرض هشت ثانیه توپ را از زمین خارج کرده و به زمین حمله ببرد.

    24 ثانیه: اگر تیمی مالک توپ شده باشد. باید در عرض 24 ثانیه توپ را وارد حلقه حریف بکند یا به طرف حلقه تیم مقابل شوت بزند در زدن شوت توپ باید حتماً به حلقه بخورد تا 24 ثانیه صفر شود اگر توپ به تخته بخورد 24 ثانیه ادامه می یابد و اگر توپ توسط تیم مقابل اوت شود باز هم 24 ثانیه ادامه می یابد. 24 ثانیه موقعی صفر می شود که 1- خطا صورت بگیرد 2- بازیکن تیم مقابل با پا توپ را به اوت بیاندازد. اگر دستگاه 24 ثانیه بوق بزند و توپ از دست بازیکن رها شده و در هوا باشد، اگر گل شود گل قبول می باشد. اگر در هوا با دست بازیکنی لمس شود  و گل شود گل مردود می باشد .

    رانینگ: موقعی که بازیکن توپ را در دست گرفته و یک یا دو گام به اطراف برود، رانینگ نام دارد.
    پای پیوت: اگر بازیکنی توپ را در دست داشته و یک پا را ثابت و پای دیگر را به هر طرف که بخواهد به حرکت در آورد پای ثابت را پای پیوت می گویند. اگر بازیکنی با توپ با دو پا همزمان به زمین بیاید هر دو پای او پای پیوت می باشد. اگر یک پای خود را بلند کند پای دیگر به عنوان پای پیوت خواهد بود.

    3- خطاها:

    خطای شخصی: 1- بلاک کردن 2- شارژ کردن 3- دفاع از پشت سر 4- تماس با دست  5 - نگهداشتن  6- استفاده غیرقانونی از دستها  7- هل دادن  8- اسکرین غیر قانونی خطای شخصی در تمامی حالات جهت بازیکن خاطی اعلام می شود.

    خطای طرفین: خطایی است که دو بازیکن مخالف روی همدیگر در یک زمان انجام می دهند.

    خطای غیر ورزشی: خطای شخصی است که به طور عمد روی بازیکن با توپ و یا بدون توپ صورت می گیرد و جریمه آن دو پرتاب آزاد و مالکیت توپ از وسط زمین می باشد.

    

    دیسکالیفه: هرگونه خطایی خارج از روحیه ورزشکاری را با دیسکالیفه (اخراج از زمین بازی) جریمه و دو پرتاب آزاد و مالکیت توپ از وسط زمین به حریف داده می شود.

    

    خطای فنی: خطایی است که بدون برخورد بازیکن بوجود می آید. جریمه آن یک پرتاب آزاد با مالکیت توپ از وسط زمین می باشد. خطای فنی برای بازیکن ذخیره دو پرتاب آزاد با مالکیت توپ و خطای فنی برای مربی و همراه تیم دو پرتاب آزاد و مالکیت توپ است.

    

    خطای تیمی: در هر ده دقیقه، تیمی که خطاهای انجام شده آن بیش از 4 خطا باشد، خطای تیمی محسوب می شود و جریمه آن دو پرتاب آزاد توسط بازیکنی که خطا روی آن اتفاق افتاده است انجام می شود.